به نقل از «شبستان»

مجموعه اشعار آیت‌الله بهجت در آینده منتشر می‌شود/طریق سیر و سلوک آیت‌الله بهجت

تاریخ انتشار: ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۶۸۲۷۱

حجت‌الاسلام کاوس روحی گفت: مجموعه اشعار آیت‌الله بهجت آماده انتشار است، اما فعلا اجازه انتشارش را از طرف خانواده ایشان نداریم، تا اینکه منابع فقهی منتشر شود.

به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از ستاد خبری سی‌وچهارمین نمایشگاه بین‌الملی کتاب تهران، جلسه رونمایی از کتاب «کرشمه ماه» با حضور محمدعلی عباسی اقدام،‌ نویسند کتاب و حجت السلام کاوس روحی، در کوشک کتاب برگزار شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

محمدعلی عباسی اقدام در ابتدای جلسه با اشاره به مضمون اصلی کتاب گفت: این اثر درس زندگی و اخلاق است. روایتی از سیره و سلوک آیت‌الله بهجت است. با بضاعت کمی که دارم،‌ تلاش کردم در صف کسانی باشم که برای معرفی آیت‌الله بهجت قدمی برداشته‌اند.

 

 

وی افزود: «کرشمه ماه» سومین دفتر از مجموعه «قله‌ها به آسمان نزدیک‌ترند» است. دفتر اول به علامه طباطبایی می‌پردازد. دفتر دوم امام خمینی است. دفتر سوم سیر و سلوک آیت‌الله بهجت است. سه ویژگی اصلی این اثر،‌ کوتاه‌نویسی، متفاوت‌نویسی و مفیدنویسی است. در وضعیت کنونی‌ای که قرار دادیم باید بر این سه ویژگی اهتمام داشته باشیم. ما کتابخانه‌های زیادی داریم،‌ اما مراجعه به این کتابخانه‌ها بسیار کم است. یکی از دلایل این کم‌توجهی عدم جذابیت کتاب‌هاست.  

 

 

عباسی اقدام در پاسخ به این سوال که چرا کتاب را به ابوذر غفاری تقدیم کرده‌اید، گفت: می‌خواستم کتاب به کسانی تقدیم کنم که منشا اثر بوده‌اند.

 

 

در ادامه جلسه حجت السلام کاوس روحی از شاگردان آیت‌الله بهجت از ارتباطش با ایشان چنین گفت: از ۱۶ سالگی ۲۷ سال در خدمت ایشان بودم. شخصیتی به بزرگی آیت‌الله بهجت ندیده‌ام. ایشان هرگز در زندگی کسی را امر و نهی نمی‌کرد. پیامش را غیرمستقیم به مخاطبش می‌رساند. 

 

 

وی افزود: هرچه تلاش می‌کنیم آیت‌الله بهجت را بیشتر بشناسیم، جنبه‌های ناشناخته‌تری از زندگی این بزرگوار روشن می‌شود. ایشان چیزهایی را در زندگی رعایت می‌کردند که اصلا برای ما مسئله نیست.

 

 

عباسی اقدام در ارتباط با انتخاب عنوان کتاب گفت: من روی عنوان بسیار حساس هستم، تا آنجا که فراخوان دادم تا بهترین اسم انتخاب شود. «کرشمه ماه» از این نظر انتخاب شد که ۹۰ درصد از زندگی آیت‌الله بهجت هنوز ناشناخته است. ایشان هیچ‌گاه خودش را در معرض شناخت قرار نمی‌داد. به همین دلیل، بخش اعظمی از زندگی ایشان هنوز ناشناخته مانده است.  

 

 

وی افزود: ما برای شناخت این شخصیت بزرگ تلاش کردیم تا مراحل سلوک او را در مقابل علما و اساتید بزرگ بررسی کنیم. ایشان ۲۹ سال در خدمت اساتید بودند. نخستین آموزگار او بعد از فوت مادرشان در طفولیت، پدرشان است. پدر آیت‌الله بهجت از شاعران بنام زمان خودش بود. شعر «امشبی را شه دین در حرمش مهمان است» از جمله کارهای فاخر این شاعر بزرگ است. همین علاقه پدر به شاعری پای این عالم ربانی را به شعر کشاند.

 

 

حجت‌الاسلام روحی درباره مسئله شعر و شاعری در خاندان آیت الله بهجت گفت: بهجت در اواخر عمر یک مجموعه شعر دارد. این کتاب شعر توسط بنده ویراستاری شده است. ایشان در همان زمان فرمودند: «تا من زنده‌ام این اشعار برای کسی خوانده نشود.» یک سه جلدی قطور مثنوی که هنوز چاپ نشده است. پسر آیت‌الله بهجت معتقدند ابتدا باید مسائل فقهی چاپ شود. از طرف پسر آیت‌الله بهجت هنوز اجازه انتشار نداریم.

 

 

وی افزود: همه ما در مواجهه با شخصیت‌های مشهور یک تصور باطلی داریم. چون مدام اسامی را می‌شنویم، باعث شده است توهمی از دانایی داشته باشیم. درحالی‌که این شخصیت‌ها همچنان بسیار گمنام‌اند. ما توهمی از دانایی داریم، در حالی که این اشباع کاذب است. 

 

 

عباسی اقدام در این ارتباط که شخصیت آیت‌الله بهجت چگونه به این جایگاه رسیده است، گفت: ایشان در کودکی در خدمت آیت‌الله سعیدی بودند. بعدها از محضر آیت‌الله فومنی،‌ شیخ طالقانی،‌ آیت‌الله قاضی، آیت‌الله طباطبایی بهره بردند. همین همنشینی‌ها در شکل‌گیری شخصیت این عالم ربانی اثرگذار بود. همه حرف این کتاب همین است. مهم است که بچه‌های خود را در دامن کدام مربی بزرگ می‌کنیم. احترام آیت‌الله بهجت رضوان‌الله علیه السلام نسبت به پدرش زمینه رشد و ارتقا معنوی ایشان شد. آیت‌الله بهجت به این دلیل بهجت شد که از پدر اطاعت کرد. سبک زندگی آیت‌الله بهجت برای ما قابل اجرا نیست. 

 

 

روحی یکی از مهم‌ترین ويژگی‌های آیت‌الله بهجت را کم‌حرفی دانست و ادامه داد: آیت‌الله بهجت تلاش می‌کرد در صحبت‌هایش از کسی اسمی نبرد. اگر کسی از ایشان تعریف و تمجیدی می‌کرد، حرف را قطع می‌کرد و خاموش بودن و سکوت جز در موارد ضروری را به همه توصیه می‌کرد.  

 

 

سی‌وچهارمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران از ۲۰ اردیبهشت آغاز به‌کار کرده و تا ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ در مصلی امام خمینی (ره) و همزمان به‌صورت مجازی در ketab.ir ادامه دارد.

پایان پیام/32

منبع: شبستان

کلیدواژه: عباسی اقدام آیت الله بهجت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۶۸۲۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (9 اردیبهشت)

دوش سودای رخش گفتم ز سر بیرون کنم
گفت کو زنجیر تا تدبیر این مجنون کنم

قامتش را سرو گفتم سر کشید از من به خشم
دوستان از راست می‌رنجد نگارم چون کنم

نکته ناسنجیده گفتم دلبرا معذور دار
عشوه‌ای فرمای تا من طبع را موزون کنم

زردرویی می‌کشم زان طبع نازک بی‌گناه
ساقیا جامی بده تا چهره را گلگون کنم

ای نسیم منزل لیلی خدا را تا به کی
ربع را برهم زنم اطلال را جیحون کنم

من که ره بردم به گنج حسن بی‌پایان دوست
صد گدای همچو خود را بعد از این قارون کنم

ای مه صاحب قران از بنده حافظ یاد کن
تا دعای دولت آن حسن روزافزون کنم

تفسیر :

به تازگی کار جدیدی را شروع کرده اید که نباید آن را نیمه تمام رها کنید. از ناکامی ها و رنج هایی که در مسیر زندگی پیش می آید ناامید نشوید.

برای موفقیت در هر کاری باید با ریزبینی نقاط ضعف خود را پیدا کرده و برای رفع آن ها بکوشید. زندگی پستی بلندی های فراوانی دارد، از شکست ها ناراحت نشوید و به خداوند توکل داشته باشید.

زندگی نامه حافظ

حافظ، شاعر فارسی زبان قرن هشتم هجری بوده که در سال ۷۲۷ هجری قمری در شهر شیراز متولد شد. پدر او بهاءالدین محمد نام داشت که در دوران کودکی حافظ، از دنیا رفت. حافظ در دوران نوجوانی شاگرد نانوا بود و به‌همراه مادرش زندگی سختی را سپری می‌کرد. گفته می‌شود او در اوقات فراغت خود به مکتب‌خانه‌ای که نزدیک نانوایی بود می‌رفت و خواندن و نوشتن را از همان جا فراگرفته است. او در مجالس درس علما و بزرگان زمان خود شرکت می‌کرد و نیز‌زمان برای کسب درآمد به کارهای سخت و طاقت فرسا می‌پرداخت. خانه حافظ در محله شیادان شیراز بود.

این شاعر بزرگ در دوران جوانی بر تمام علوم مذهبی و ادبی مسلط شد و در دهه بیست زندگی خود به یکی از مشاهیر علم و ادب سرزمین خود تبدیل شد. جالب است بدانید که او قرآن را به‌طور کامل حفظ بود و به همین خاطر تخلص حافظ را برای او انتخاب کردند. شمس الدین محمدبن بهاءالدین محمد حافظ شیرازی حدود چهل سال در حوزه درس استادان آن زمان از قبیل قوام الدين عبدالله، مولانا بهاء الدين عبدالصمد بحرآبادی، مير سيد شريف علامه گرگانی، مولانا شمس الدين عبدالله و قاضی عضدالدين عيجی  شرکت می‌کرد و به همین خاطر به اکثر دانش‌های زمان خود مسلط بود.

حافظ در دوران شاه شیخ ابواسحاق به دربار راه پیدا کرد و شغل دیوانی را برای خود انتخاب کرد. او علاوه بر شاه ابواسحاق، در دربار شاهان دیگری همانند شاه شیخ مبارزالدین، شاه شجاع، شاه منصور و شاه یحیی نیز حضور پیدا کرده بود. حافظ از طریق دیوانی امرار معاش می‌کرد و شاعری شغل اصلی او نبود. جالب است بدانید که بزرگ‌ترین گناه از نظر حافظ، ریاکاری و مردم‌فریبی بود. حافظ در دوران زندگی خود اشعار به‌ویژه غزلیات بسیار زیبا و معنی‌داری سروده است که نیز‌اکنون پس از گذشت قرن‌ها از آن، بوی تازگی داده و خواندنش آرامش‌بخش است. دیوان اشعار حافظ شامل غزلیات، قصیده، مثنوی، قطعات و رباعیات می‌شود.

حافظ در دوران جوانی عاشق دختری به نام شاخه نبات شد؛ البته برخی بر این عقیده‌اند که نام همسر حافظ نسرین بود و او این نام را به‌دلیل شیرین زبانی معشوقه‌اش به او اختصاص داده است. او برای رسیدن به معشوقه‌اش، ۴۰ شبانه روز را به‌طور مستمر در آرامگاه باباکوی شب زنده‌داری کرده و به دعا پرداخت. سپس، با شاخه نبات ازدواج کرد و حاصل این ازدواج یک فرزند پسر بود. حافظ تنها یک بار ازدواج کرد و پس از مرگ همسرش مجرد ماند. به همین خاطر بسیاری از عارفان و عاشقان، عشق مقدس و واقعی را در حافظ جستجو می‌کنند. پسر این شاعر بزرگ نیز در دوران جوانی در راه سفر نیمه‌کاره به هند همراه پدرش از دنیا رفت.

در تقویم رسمی ایران، ۲۰ مهر روز بزرگداشت حافظ است و هر ساله در این روز مراسم بزرگداشت حافظ با حضور پژوهشگرانی در سراسر دنیا روی آرامگاهش در شهر شیراز برگزار می‌شود.

 

آثار حافظ

دیوان حافظ شامل ۵۰۰ غزل، ۴۲ رباعی و چند قصیده است که آن را در در ۵۰ سال از زندگی خود سروده است؛ یعنی به‌طور متوسط در هر سال تنها ۱۰ غزل سروده است؛ زیرا او در لحظاتی خاص به سرودن اشعار خود می‌پرداخت و تمرکز خود را روی خلق آثاری ناب گذاشته بود که شایسته مقام معشوق باشد. این نکته بسیار قابل‌توجه و تامل‌برانگیز بوده و به همین خاطر دیوان او را به یک کتاب خاص و خواندنی تبدیل کرده است. دیوان حافظ بیش از ۴۰۰ بار به زبان فارسی و زبان‌های دیگر دنیا به چاپ رسیده است. حافظ لقب ماهرترین غزل‌سرای زبان فارسی را نیز با اقتدار از آن خود کرده و تک بیت‌های او بسیار درخشان و تماشایی است.

شاید تعبیر کردن یا قدرت تاویل پذیری را بتوان از مهم‌ترین خصوصیات اشعار حافظ به حساب آورد؛ زیرا هر کس که دیوان حافظ را باز کرده و غزلی از آن می‌خواند، با توجه به شرایط روحی خود برداشت متفاوتی از آن می‌کند؛ به‌گونه‌ای که حافظ آن شعر را فقط برای حال آن لحظه او سروده است. در اشعار حافظ، تناسبات هنری به شکلی ظریف و دقیق رعایت شده‌اند و ایهام و ابهام را به جا و درست به کار برده است. در برخی از اشعار حافظ، زبان طنز نیز به کار گرفته شده تا ناگفته‌ها به کمک زبان طنز بیان شود.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (8 اردیبهشت)